Οδυσσέας Ελύτης....

Έτσι είπες... και σε άκουσα... και σε κατάλαβα...
Και στα βάθη μου σπάραξα, από την αλήθεια των λόγων...
Και τα όπλα μου απ το χώμα της λήθης τα μάζεψα...
Σε αλύγιστο ώμο, με απόφαση που σμίλεψα, στήριξα...
Και στην μνήμη του δρόμου με τόλμη αγγίχτηκα...
Την καρδιά μου στα δόντια την μάγκωσα...
Και σε πέλαγα μαύρα του σύμπαντος ανοίχτηκα...
Μια νυχιά να χαράξω στα αρχεία τα απόκρυφα...
Αποτύπωμα της δικής μου αγωνίας...
Ένα τάλαντο της δικής μου ψυχής...

Οδυσσέας Ελύτης

π.