Η στυγερή δολοφονία ενός παιδιού από έναν ανεγκέφαλο ειδικό φρουρό εξελίσσεται σε θρυαλλίδα που απειλεί να δρομολογήσει πολιτικές εξελίξεις και να ανατρέψει το μεταπολιτευτικό πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.
Οι πολιτικοί μας συλλήβδην χρόνια τώρα είναι εγκλωβισμένοι σε μια θεατρικού χαρακτήρα πολιτική ρητορεία. Μοιάζουν ναρκωμένοι από την άσκηση ή την προοπτική της εξουσίας και είναι παραδομένοι στη διαφθορά.
Για χάρη ενός σάπιου πελατειακού συστήματος αδιαφορούν για την πλημμελή λειτουργία βασικών μηχανισμών της κρατικής μηχανής. Αρκεί να βολευτούν οι ημέτεροι και ας διαλυθεί το σύμπαν. Το είδαμε πέρυσι με τις πυρκαγιές, το βλέπουμε καθημερινά με την αστυνομία, τα νοσοκομεία κλπ.
Στις δυο τελευταίες τάξεις του λυκείου το δημόσιο σχολείο είναι ένα εξάωρο χαμένο και το φροντιστήριο έχει αναλάβει το ρόλο του σχολείου. Τα πανεπιστήμια ως επί το πλείστον μοιράζουν πτυχία που χρησιμεύουν για τις προαγωγές στο δημόσιο τομέα και την ανεργία. Τα συγγράμματα στους φοιτητές τα μοιράζουν οι φοιτητικές παρατάξεις. Ολοι μιλάνε για τη γενιά των 700 ευρώ και κανείς για την παραγωγική ικανότητα αυτής της γενιάς. Αξίζουμε παραπάνω;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣΣε όλα αυτά που προϋπάρχουν δεκαετίες αλλά τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν λαμπρές δόξες, ήρθαν να προστεθούν ακόμη δυο πράγματα:
Α) Η διεθνής οικονομική κρίση.
Β) Τα απανωτά σκάνδαλα: Βατοπέδι, Siemens, Ζαχοπουλιάδα κλπ. Η εικόνα υπουργών να εμφανίζονται να αποκτούν τεράστια περιουσία σε λίγα χρόνια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Η έκρηξη που βρίσκεται σε εξέλιξη είναι πιθανό να οδηγήσει σε πολιτικές εξελίξεις. Το ζήτημα είναι ότι επί της ουσίας το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα δύσκολα μπορεί να επιλυθεί.
Το πρόβλημα της δημιουργίας προϋποθέσεων για το μέλλον δεν αφορά μόνο αλλαγή του πολιτικού σκηνικού. Αφορά κυρίως τη διάθεση της κοινωνίας να κάνει θυσίες. Αφορά όλους μας και το κατά πόσο είμαστε διατεθειμένοι να ξεβολευτούμε από καταστάσεις παρασιτικής επιβίωσης σήμερα με τα «ψωμιά» του αύριο.
Αφορά τόσο τη δεξιά όσο και την αριστερά. Αφορά τους εργαζόμενους στο δημόσιο που θεωρούν πολλά πράγματα ως δεδομένα. Αφορά τους επιχειρηματίες που θεωρούν επίσης πολλά πράγματα ως δεδομένα. Αφορά τους πολιτικούς της ανέξοδης ρητορείας. Αφορά τους φοιτητές που νομίζουν ότι θα κατοχυρωθούν αν παρεμποδίσουν την λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων. Δεν αφήνουν έξω τους δημοσιογράφους με την συντεχνιακή ένωσή τους και το αυθαίρετο αγγελιόσημο με το οποίο επιβαρύνουν το κοινωνικό σύνολο.
Ο κόσμος αλλάζει και δεν θα περιμένει εμάς πότε θα αποφασίσουμε να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις. Όσοι υπόσχονται μαγικές λύσεις πρέπει να δημιουργούν υποψίες. Δυστυχώς οι λύσεις ξεκινούν από τις θυσίες που είναι διατεθειμένος να κάνει ο καθένας μας προσωπικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου