Επάνω στα βουνά στη στάνη του ήταν για 2 μήνες αποκλεισμένος ο Μήτσος. Είχε να πάει για πάρα πολύ καιρό με γυναίκες και αποφάσισε να πηδάει κάθε μέρα και από μια προβατίνα του. Έτσι και έκανε κάθε μέρα, Ο καιρός περνούσε και τις είχε πηδήξει όλες το μόνο που δεν είχε πηδήξει ήτανε το κριάρι. Άλλα δεν ήταν και εύκολος αντίπαλος. Το κυνηγούσε από το πρωί ως το βράδυ. Ώσπου μια ημέρα ο Μήτσος κατέβασε τα παντελόνια του και πλησιάζοντας σιγά-σιγά το κριάρι από πίσω, την ώρα που αυτό έτρωγε, αρπάζοντας το από τα κέρατα του την έχωσε. Το κριάρι άρχισε να τρέχει αλαφιασμένο αλλά ο Μήτσος το κρατούσε γερά από τα κέρατα. Άρχισαν να περνάνε λόφους, ποτάμια, γκρεμούς κάποια στιγμή φτάνουν στο χωριό του το διασχίζουν όλο και βγαίνοντας απ' το χωριό τον βλέπουν δύο γριούλες.
Και λέει η μία στην άλλη:- Κοίτα να δεις τον Μήτσο, βρακί δεν έχει να βάλει στον κώλο του η μοτοσυκλέτα τον μάρανε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου